استخراج پکتین و مقایسه بازدهی، درجه استریفیکاسیون و درصد گالاکتورونیک اسید در پوست برخی مرکبات

سابقه و هدف: پکتین کاربرد فراوانی در پزشکی، صنعت و صنایع غذایی دارد. از آن جا که تولید مرکبات در استان مازندران و در نتیجه امکاندسترسی به پوست این میوه ها زیاد می باشد، در غالب این تحقیق ضمن تعیین میزان پکتین در پوست انواع مرکبات، درجه استریفیکاسیون که عامل اصلی در خواص رئولوژی و فیزیکوشیمیایی پکتین است و مقدار اسید گالاکتورونیک که از مشخصات خلوص آن می باشد، مورد بررسی قرار می گیرد. با انجام این پروژه انواع مرکبات از نظر مقدار پکتین و ویژگی دارویی پکتین حاصل از آن ها اولویت بندی خواهند شد.مواد و روش ها: نمونه هایی از 13 نوع میوه رسیده شامل انواع پرتقال واشنگتن ناول، ایتالیایی، مورو، بی اسید، شهسواری، والنسیا و خونی سانگینولا، نارنگی معمولی و کلمانتین، لیمو شیرین، نارنج، گریپ فروت و تانجلو از نهالستان تحقیقات بنیاد ساری تهیه شد. پکتین به روش استخراج در محیط اسیدی از لایه سفید داخل پوست هر میوه (آلبیدو) جدا شد. سنجش گروه های متوکسی و اسید گالاکتورونیک با روش استاندارد usp به کمک تیتراسیون صورت پذیرفت.یافته ها: بالاترین درصد استخراج پکتین در پرتقال های ایتالیایی، شهسواری و سانگین به ترتیب با 27، 25 و20 درصد به دست آمد. از نظر میزان متوکسی لیمو شیرین با 11.5، واشنگتن با 10.9 و نارنج با 9.6 درصد واجد بالاترین میزان بودند. واشنگتن ناول با 89.3، لیمو شیرین با 85.4 و پرتقال ایتالیایی با 77.7 درصد اسید گالاکتورونیک دارای خالص ترین پکتین بودند.استنتاج: پکتین استخراجی از شش میوه قابلیت استفاده در فراورده های دارویی را از خود نشان داد. این شش میوه عبارتند از: پرتقال ایتالیایی، واشنگتن ناول، بی اسید، شهسواری، لیمو و نارنج. در این میان بر اساس میزان متوکسی و درصد اسید گالاکتورونیک واشنگتن ناول و لیمو شیرین مناسب ترین پکتین را برای مصارف داروسازی تولید نمودند.